Պարտված գլադիատորների հրապարակային մահապատիժները Հին Հռոմում ընդամենը լավ կազմակերպված շոուներ էին, որոնք զվարճացնում էին մարդկանց, չնայած որ ծերակույտը մշտապես ինքն էր որոշում իր հանցագործներին ու հերոսներին:
Օթյակներում ասեղ գցելու տեղ չէր լինում, ու սոցիումը կամ զայրանում էր, կամ ուրախանում նրանց համար, որովհետեւ ստրուկ էր ու ոչ մի ուրիշ գործողության ընդունակ չէր: Բայց նրանց կարող ենք արդարացնել, որովհետեւ, բացի ստրուկ լինելը, ստրկամիտ էին նաեւ: Իսկ այսօ՞ր: Ինչո՞ւ ինքս չեմ օգնում նրան, ում դատապարտում են ստրկության: Ավելին՝ չգիտես ինչու, համոզված եմ, որ ճիշտը դա է: