| Խուլիո Կորտասար, Խոսե́ք, դուք ունեք երեք րոպե |
| Տարեդարձից հետո |
| ժամանակագրություն Կեսարի համար |
| Մեկնակետ |
| Appel Rejete |
| Աստվածները |
| After such pleasures |
| Happy New Year |
| Սիրային նամակ |
| Սոնետ |
| All Pages |
Արգենտինացի գրող Խուլիո Կորտասարին (1914-1984) ճանաչում են ողջ աշխարհում, որպես նոր լատինաամերիկյան վեպի հիմնադիրներից մեկի, որպես նորարար-արձակագրի:
Ընթերցողին ավելի քիչ է հայտնի Կորտասար-բանաստեղծը, թեև նա բանաստեղծություններ գրել է ողջ կյանքում: Այս ժողովածուում ընդգրկվել են Կորտասարի` մինչև 1983 թ-ը ստեղծած բանաստեղծությունները, որոնք առաջին անգամ տպագրվել են գրողի մահից հետո` 1984-ին:
Ժողովածուն հայերեն թարգմանությամբ ներկայացվում է առաջին անգամ:
Բոլերո
Զուր է մտածելը,
Թե ես կարող եմ քեզ տալ ամեն ինչ`
սեր և երջանկություն,
ճամփորդություններ,երաժշտություն, խաղալիքներ:
Օ~, այո~, իհարկե,
ես քեզ տալիս եմ ամեն ինչ,
բայց միայն իմը` բավական չէ քեզ,
ինչպես բավական չէ և ինձ`
միայն քոնը:
Եվ այդպես` մենք երբեք չենք դառնա
ամուսնական զույգ,
քանզի հասկանում ենք,
որ միայն թվաբանության մեջ է,
որ մեկ գումարած մեկի արդյունքում` երկուս է:
Եվ ահա մի թերթիկ ևս,
նրա վրա գրված է`
<<Դու միշտ էլ իմ հայելին ես եղել>>,այսինքն`
որպեսզի ինձ տեսնեի, ես պետք է նայեի քեզ:
Եվ նորից մի պատառիկ`
Մենք դանդաղում ենք չսիրել,
մարմինները դանդաղում են դուրս պրծնել
սավաններից և գգվանքներից,
Բայց մեզնից յուրաքանչյուրը, առավոտյան,
նայելով հայելուն,
տեսնում է ինքն իրեն միայն,
չի նայում շուրջը,
չի նկատում մերկությունը մյուսի,
և ես չեմ սիրում քեզ, սիրելի’ս:
